Skógarfura

Pinus sylvestris

Köngull á skógarfuru sem ekki hefur opnast enn. Tekið í Noregi. Mynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura að vetri í Noregi. Mynd: Pétur Halldórsson

Myndarleg skógarfura í Prestfoss í Noregi. Mynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura í Vaðlareit við Eyjafjörð. Mynd: Pétur Halldórsson

Börkur skógarfuru er mjög einkennandi fyrir tegundina. Tekið í Finnlandi. Mynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura við Jökullæk í Hallormsstaðaskógi. Myndir: Þröstur Eysteinsson

Skógarfura í finnskum skógi. Mynd: Pétur Halldórsson

Ung skógarfura við rætur annarrar í finnskum skógi. Mynd: Pétur Halldórsson

Frá Finnlandi. Mynd: Pétur Halldórsson

Finnskur skógarfuruskógur. Mynd: Pétur Halldórsson

Frá Finnlandi. Mynd: Pétur Halldórsson

Endurræktaður skógur með skógarfuru í Finnlandi.

Furulús hefur herjað á skógarfuru á Íslandi. Hér hefur verið felld fura sem lúsin hefur dregið úr vaxtarþróttinn. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Furulús hefur herjað á skógarfuru á Íslandi. Hér hefur verið felld fura sem lúsin hefur dregið úr vaxtarþróttinn. Hún stóð í reit á Vöglum á Þelamörk þar sem gróðursett var skógarfura árið 1986 af kvæmi frá Mæri og Raumsdal í Vestur-Noregi. Það kvæmi hefur lifað vel og ekki farið illa af lúsinni nema stöku tré. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura á Vöglum á Þelamörk. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Stöku stafafura er í skógarfurureit frá 1986 á Vöglum Þelamörk. Stafafuran er stærri og sverari en skógarfurutrén aftur á móti beinvaxnari. Skógarfurureiturinn er mun bjartari og meiri botngróður. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Einhver heilbrigðasti og fallegasti skógarfurureitur á Íslandi er á Vöglum á Þelamörk þar sem gróðursett var kvæmi frá Mæri og Raumsdal í Noregi 1986. Árið 2018 voru hæstu trén um eða yfir 8 metra há.

Við grisjun skógarfurureits á Vöglum Þelamörk í nóvember 2018 fékkst talsvert af þráðbeinu efni sem hentar í girðingastaura. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Jaðar skógarfurureits frá 1986 á Vöglum Þelamörk, tekið í nóvember 2018. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Í jaðri skógarfurureitsins frá 1986 á Vöglum Þelamörk þroskuðu fururnar ríkulega af könglum sumarið 2018 Lítið sést þó enn sem komið er af sjálfsánum skógarfurutrjám. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Brynjar tínir köngla af skógarfurunni á Vöglum Þelamörk í nóvember 2018. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura hefur mjög einkennandi börk og setur skemmtilegan svip á skóga. Þessi vex í brattri fjallshlíð við þorpið Oybin í Saxlandi suðaustast í Þýskalandi. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Teitur og Valgeir Davíðssynir ásamt Brynjari Skúlasyni innan um fallegar skógarfurur á Vöglum Þelamörk í nóvember 2018. Ljósmynd: Pétur Halldórsson.jpg

Í Freyshólamýri á Völlum Fljótsdal var gróðursettur sami efniviður 1986 og á Vöglum Þelamörk. Þar hafa trén líka þrifist vel og eru mörg mjög falleg. Ljósmynd tekin í nóvember 2018: Þór Þorfinnsson

Hraust skógarfura í Bæjarbrekkunum á Akureyri, líklega frá sjötta áratug síðustu aldar. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Hrímuð skógarfura og endurnýjun furuskógar í Lapplandi í Norður-Svíþjóð. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Skógarfura í Grundarreit í Eyjafirði, gróðursett um 1955. Ljósmynd: Pétur Halldórsson

Hæð: Stórt tré, ætti að geta náð a.m.k. 25 m hérlendis

Vaxtarlag: Einstofna, beinvaxið tré með fremur mjóa krónu, tvær nálar í knippi

Vaxtarhraði: Fremur hægur

Landshluti: Víða um land

Sérkröfur: Ljóselsk tegund

Styrkleikar: Gott frostþol, viður, oftast mjög beinvaxin

Veikleikar: Hægur vöxtur, furulús, nálakal

Athugasemdir: Miklar vonir voru bundnar við skógarfuru og hún var mikið gróðursett á 6. áratug síðustu aldar. Furulús (Pineus pini) grandaði henni að mestu. Nú eru hins vegar vísbendingar um að furulúsin drepi ekki lengur ungar skógarfurur þótt hún leggist stundum á þær. Líklega hefur borist hingað sjúkdómur sem herjar á furulúsina