Blæösp

Populus tremula

Blæösp í Vaðlareit við Eyjafjörð. Mynd: Pétur Halldórsson

Blæaspir í Vaðlareit við Eyjafjörð. Mynd: Pétur Halldórsson

Kvenblóm á blæösp. Mynd: Pétur Halldórsson

Blæösp er blaðfallegt tré. Tegundin dregur nafn sitt af því hvernig lauf hennar hristast í vindi. Mynd: Pétur Halldórsson

Blæaspir í trjásafninu í Mörkinni Hallormsstað mismikið komnar í haustliti. Nær eru aspir frá Garði Fnjóskadal, fjær aspir úr Egilsstaðaskógi og fjærst aspir frá Gestsstöðum Fáskrúðsfirði. Mynd: Þröstur Eysteinsson

Blæaspargræða á beittu landi á Gestsstöðum í Fáskrúðsfirði. Mynd: Þröstur Eysteinsson

Blæösp í Höfða á Völlum Héraði er farin að teygja úr sér eftir 20 ára beitarfriðun. Mynd: Þröstur Eysteinsson

Í einni aspargræðunni í Egilsstaðaskógi. Mynd. Þröstur Eysteinsson

Börkurinn er orðinn skemmtilega hrjúfur á elstu öspunum í Egilsstaðaskógi. Mynd: Þröstur Eysteinsson

Blæasparstofnar í Egilsstaðaskógi. Mynd: Þröstur Eysteinsson

Hæð: Fremur smávaxið tré, ætti að geta náð a.m.k. 10 m hérlendis

Vaxtarlag: Oftast beinvaxið tré með fremur mjóa krónu

Vaxtarhraði: Mjög hægur

Landshluti: Um land allt

Sérkröfur: Rými til að breiða úr sér með rótarskotum

Styrkleikar: Lífseig, frostþolin, vindþolin, skuggþolin á ungaaldri

Veikleikar: Á til að verða skriðul í rýru landi og ef ekki eru tré fyrir á svæðinu

Athugasemdir: Blæösp er sjaldgæfust innlendra trjátegunda. Hún hefur aðeins fundist villt á sex eða sjö stöðum á landinu austanverðu, sem eru jafnframt vestustu náttúrlegu fundarstaðir tegundarinnar. Hún hentar ekki vel til garðræktar vegna mikilla rótarskota og hefur ekki reynst vinsæl til skógræktar vegna hægs vaxtar.

Pistill um blæösp