Rætt við skógræktarstjóra og fagmálastjóra á Mbl.is
Styrkja þarf rannsóknir á áhrifum þess að bleyta aftur upp í framræstu landi sem aðgerð í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Vakta þarf svæði sem bleytt hefur verið í svo mögulegt sé að telja fram árangurinn í loftslagsbókhaldinu. Á þetta benda þeir Aðalsteinn Sigurgeirsson, fagmálastjóri Skógræktarinnar, og Þröstur Eysteinsson skógræktarstjóri í viðtali við Mbl.is á laugardaginn var.
Til samanburðar vísa þeir til þeirra ítarlegu rannsókna sem gerðar hafi verið á bindingu koltvísýrings með skógrækt. Skógræktarsvæði séu vöktuð með þéttu neti mæliflata og gögn úr reglulegum mælingum lögð fram til skýrslugerðar IPCC, loftslagsnefndar Sameinuðu þjóðanna. Í máli sínu telja þeir Aðalsteinn og Þröstur að jafngóður vísindalegur grundvöllur þyrfti að vera fyrir ámóta tölum um kolefnisbúskap endurbleyttra mýra ef þær ætti að leggja með sama hætti fyrir loftslagsnefndina. Meiri rannsókna sé því þörf.
Í spjalli við Mbl.is segir Aðalsteinn meðal annars: „Það sem ég hef mestar áhyggjur af er að menn séu að fara offari í að hrapa að ályktunum um kosti þess að moka ofan í skurði sem hagkvæma og auðvelda leið fyrir íslenskar loftslagsaðgerðir,“ Hann bendir á að litlar sem engar ritrýndar rannsóknir hafi verið birtar hér á landi um þetta efni og leggur því áherslu á að efla verði rannsóknir áður en ráðist verði í að moka ofan í skurði í stórum stíl til að berjast gegn loftslagsbreytingum. Gera verði rannsóknir víðar og taka inn fjölmarga þætti sem haft geti áhrif enda muni IPCC gera kröfur um vel rökstudd gögn.
Bjarni Diðrik Sigurðsson, prófessor við Landbúnaðarháskóla Íslands, tekur undir það að frekari rannsókna sé þörf þótt nægar upplýsingar séu til staðar til að menn viti að bleyting framræsts lands beri árangur. Á svipuðum nótum talar Þröstur Eysteinsson skógræktarstjóri. Starfsmenn Skógræktarinnar séu ekki á móti endurbleytingu mýra en þeir séu hissa á því að ekki skuli hafa verið ráðist í auknar rannsóknir áður en farið væri að einblína á endurbleytingu sem loftslagsaðgerð. Betri vitneskju þurfi t.d. um hlutföll kolefnisbindingar og metanlosunar eftir bleytingu, hversu mikið land bændur vilji láta til bleytingar og fleira. Í stað þess að ráðast í verkefni með vel þekkt áhrif svo sem rafvæðingu bílaflotans og kolefnisbindingu með skógrækt sé umræðunni drepið á dreif með hugmyndum um aðra hluti sem væri mögulega hægt að gera.
„Tíminn og umræðan fer öll í það en ekki að gera það sem er borðleggjandi hægt að gera. Þetta veldur því að stefnan skýrist ekkert. Það er ekkert borðleggjandi við endurheimt votlendis. Það er ekkert búið að skoða það nánar,“ segir Þröstur að lokum í samtali við Mbl.is.
Meiri umfjöllun um málið
Aftur var fjallað um málið í gær á sama miðli og rætt við Bjarna Diðrik Sigurðsson prófessor, Hlyn Óskarsson vistfræðing og Jón Guðmundsson líffræðing. Hlynur telur næga vitneskju liggja fyrir svo hefja megi bleytingu mýra og íslenskar rannsóknir séu í nægilega góðu samræmi við alþjóðlegar rannsóknir sem gerðar hafi verið í kaldtempraða beltinu. Hann segir sjálfsagt mál að hefja endurheimt votlendis þó að hann vilji ekki rasa um ráð fram. Byggja þurfi upp innviði og reynslu í verkefninu. Þá bendir hann á að Ísland þurfi að gera meira til að draga úr losun í öllum sex losunarflokkum loftslagsbókhaldsins til loftslagssamningsins, þar á meðal í samgöngum, iðnaði og úrgangi. Allir þrír ræða þeir um að mikils undirbúnings sé þörf og ekki sé rétt að einblína á eina aðgerð gegn loftslagsvandanum.