Við stofn gulfuru í Sierra Nevada. Maður stendur við rætur trésins líkt og hann ætli að klifra upp e…
Við stofn gulfuru í Sierra Nevada. Maður stendur við rætur trésins líkt og hann ætli að klifra upp eftir reitóttum stofninum.
#Vesturameríkuskógar2013

Tegund sem mætti reyna betur hérlendis

„Þetta er nú stærsta fura sem ég hef séð!“ var sagt um furu eina í Sequoia-þjóðskóginum í sunnanverðu Sierra Nevada í Kaliforníu. Svo var gengið í kringum tréð, gónt upp í loftið og teknar myndir. Þessi upphrópun heyrðist a.m.k. tvisvar í viðbót þann sama dag og var réttmæt í bæði skiptin. Fyrstu tvö trén voru gulfura (Pinus ponderosa).

GulfuruskógurGulfura er eitt aðaltimburtréð í vestanverðri Norður-Ameríku og myndar víðáttumikla skóga á stórum svæðum sem oft eru fremur þurrlend. Skógarnir eru því gjarnan gisnir og trén njóta sín vel.

Gulfura er þokkafullt tré, beinvaxið og reglulegt í laginu með mjúklegt yfirbragð vegna langra nála. Gulfura getur líka orðið gríðarlega stór og telst því til risatrjáa. Hún gefur risafuru ekkert eftir í hæð í skógum þar sem þær tegundir vaxa saman. Börkurinn á gömlum trjám er sérstakur, gulbrúnn og reitaskiptur.

Yngri gulfuruskógurGulfura er til á Íslandi en hefur ekki náð góðum þroska. Í heimkynnum sínum vex hún þó við mjög misjöfn skilyrði, allt frá því að vera nánast í eyðimerkurloftslagi á láglendi og upp í há fjöll þar sem vetur eru langir og snjóþungir. Eflaust mætti gefa þessari tegund meiri gaum hérlendis.

 

 

Texti og myndir: Þröstur Eysteinsson
Kvikmyndataka: Hlynur Gauti Sigurðsson
Samsetning: Kolbrún Guðmundsdóttir
Fréttin var uppfærð 26.10.2021