Útbreiðsla stafafuru í Steinadal í Suðursveit er áberandi mest á gróðursnauðum melum en mun minni og nær engin þar sem gróðurþekjan er sem þéttust og mest. Álykta má að furufræin eigi auðvelt með að ná fótfestu á röskuðu landi þar sem samkeppnisgóður er í lágmarki. Engar plöntur af stafafuru fundust hins vegar inni í þéttu birkikjarri og á skógarbotni eldri birkiskógar. Þetta er meðal niðurstaðna í rannsókn á útbreiðslu stafafuru í Steinadal sem sagt er frá í grein í Ársriti Skógræktarinnar 2020.
Ársrit Skógræktarinnar er komið út á ársskýrsluvef stofnunarinnar. Í ritinu kennir ýmissa grasa og þar er fjallað um ýmsa þætti í starfsemi Skógræktarinnar. Rannsóknir eru einna fyrirferðarmestar að þessu sinni og nefna má skemmtilega og ríkulega myndskreytta ferðasögu skógmælingafólks í Lósöræfi og Stafafellsfjöll. Þá er í ritinu einnig fróðleg samantekt um hvar skógarbændur búa og starfa, grein um snjóalög í Vaglaskógi fyrr og nú ásamt myndaröð sem sýnir snjóbrot í norðlenskum skógum eftir óveðrin veturinn 2019-2020. Ársritið er nú eingöngu gefið út með rafrænum hætti.
Notendur rafræns dagatals Skógræktarinnar geta nú skipt um skjámynd á tölvum sínum og sett inn dagatal júlímánaðar. Á því er ljósmynd Atla Arnarsonar ljósmyndara af sveppnum naflatoppu, Chromosera citrinopallida
Allar helstu nytjatrjátegundirnar sem er að finna í ræktuðum skógum á Norðurlandi henta vel í stað innfluttra kola í kísilverksmiðju PCC á Bakka við Húsavík. Stafafura reynist t.d. úrvalshráefni, með eða án barkar, og gæti hentað í viðarkol sem notuð væru í stað alls jarðefnakolefnis í ofnrekstrinum. Til að fullnægja núverandi kurlþörf kísilmálmverksmiðjunnar á Bakka þyrfti að rækta asparskóga á um 35% þess svæðis sem hentar til asparræktunar við Eyjafjörð og í Þingeyjarsýslum eftir áformaða stækkun þyrfti að rækta iðnviðarskóg á um 70% alls góðs asparlands á svæðinu. Asparræktun á öllu góðu asparlandi í Eyjafirði og Þingeyjarsýslum gæti bundið um 9 milljónir tonna af koltvísýringi á 20 árum.
Í nýútkomnu tölublaði af Riti Mógilsár er lýst úttekt á kolefnisbindingu sem átt hefur sér stað í Kolviðarskógi á Hofssandi frá síðustu mælingu árið 2014. Í ljós kemur m.a. að töluverð sjálfsáning birkis á sér stað sem mun hraða kolefnisbindingu svæðisins. Þá hefur binding í trjágróðri á svæðinu tvöfaldast á þeim sex árum sem liðu milli mælinga. Í spá fram til 2030 er gert ráð fyrir áframhaldandi aukningu á árlegri bindingu.