Alltaf kemur upp umræðan fyrir jólin um hvort betra sé að nota lifandi jólatré eða gervi, hvort sé ábyrgara val gagnvart umhverfi og náttúru. Auðlindasvið Wasington-ríkis í Bandaríkjunum hefur tekið saman skemmtilegan pistil þar sem farið er yfir tíu mítur um þessi mál. Við erum auðvitað ekki hlutlaus hjá Skógrækt ríkisins en bendum á að skylda okkar er samkvæmt lögum að leiðbeina um allt sem að skógrækt og skóggræðslu lýtur.
Aðsókn að fyrsta jólamarkaðnum sem haldinn hefur verið að Vöglum í Fnjóskadal var framar öllum vonum. Hátt í 400 manns sóttu markaðinn í fallegu vetrarveðri og segir skógarvörðurinn líklegt að þetta verði árlegur viðburður í skóginum á aðventunni framvegis.
Árlega flytja Íslendingar inn 45.000 jólatré sem ræktuð eru með mengandi hætti á ökrum í Danmörku. Áætla má að kolefnisfótspor hvers trés sé 3,6 kíló og allra innfluttu trjánna 162 tonn CO2 á ári. Auk þess er alltaf hætta á að með innfluttu trjánum berist meindýr eða sjúkdómar sem valdið gætu usla í skógrækt á Íslandi. Langtímamarkmið Íslendinga ætti að vera að hætta með öllu innflutningi lifandi jólatrjáa.
Minningarsjóður Hjálmars R. Bárðarsonar og Else S. Bárðarson auglýsir rannsóknastyrki í landgræðslu og skógrækt, með sérstakri áherslu á vistfræði lúpínu og landgræðsluskógrækt með lúpínu.  Til úthlutunar verða um fjórar milljónir króna. Umsóknum skal skilað eigi síðar en 25. janúar 2016.
Í dag kom út sérblað með DV helgað jólatrjám. Þar er fjallað um kynbótastarf það sem unnið er að hjá Skógrækt ríkisins með því markmiði að rækta fjallaþin sem keppt gæti við innfluttan nordmannsþin sem jólatré fyrir Íslendinga. Sagt er frá jólatrjáaskógunum á Laugalandi á Þelamörk og í Heiðmörk ásamt fleiru.