Framleiða mætti lífkol úr hvers kyns lífrænu efni sem til fellur hérlendis, til dæmis afskurði og ónýtanlegum grisjunarviði. Lífkol geta bætt jarðveg og dregið úr næringarefnatapi. Og með því að kola lífrænt efni binst kolefnið í aldir og jafnvel árþúsund. Lífkolagerð getur því bæði stuðlað að aukinni frjósemi jarðvegs á Íslandi, aukið árangur í skógrækt, landgræðslu og almennri ræktun og stækkað kolefnisforðabúr landsins.
Ellert Arnar Marísson, skógræktarráðgjafi hjá Skógræktinni, ver meistararitgerð sína í skógfræði við náttúru- og skógardeild Landbúnaðarháskóla Íslands miðvikudaginn 29. janúar. Titill ritgerðarinnar er „Viðarmagnsspá fyrir Vesturland“.
Tvö alheimsverkefni hafa nú það markmið, hvort um sig, að gróðursetja þúsund milljarða trjáa víðs vegar um heiminn. Annað verkefnið er að frumkvæði alþjóðlega efnahagsráðsins og hlaut mikinn meðbyr á nýafstöðnum fundi ráðsins í Davos í Sviss. Í hinu verkefni er markmiðið sett við árið 2050 og geta allir jarðarbúar tekið þátt í því og merkt gróðursetningar sínar inn á heimskortið. Tveir Íslendingar hafa gert þetta nú þegar.
Verkefnisstjórn um gerð landsáætlunar í skógrækt hefur tekið saman drög að lýsingu þar sem gerð er grein fyrir þeim áherslum sem fyrirhugað er að hafa við gerð áætlunarinnar, svo sem um forsendur, viðfangsefni og fyrirhugaða kynningu og samráð við mótun áætlunarinnar. Frestur til að skila umsögnum um drögin rennur út 31. janúar.
Aðeins þarf tuttugu sentímetra þykkan ís á stöðuvatni til að hann beri venjulegan fólksbíl. En hvað með fullfermdan timburbíl? Í Finnlandi nýta menn vetrarhörkur til að ná í timbur út í eyjar á finnsku vötnunum. Búnar eru til ísbrýr sem geta borið mikinn þunga en þetta krefst kunnáttu og að varlega sé farið.